1949Liceum Ogólnokształcące nr IX zajmuje gmach położony przy ulicy Piotra Skargi29/31. Okazała budowla została wzniesiona na przełomie XIX/XX w. Wmiejscu odlewni dział i dzwonów we Wrocławiu. Liczne szkice z lat 1887-1889 dokumentują proces nabywania kolejnych, sąsiednich działek, w wyniku którego szkoła, która początkowo miała liczyć jedynie 18 izb lekcyjnych, uzyskała 43 sale, łaźnię, czytelnię ludową, muzeum szkolne,mieszkania służbowe i sklepy na parterze z powierzchnią magazynową w piwnicach.

Był to największy istniejący wówczas we Wrocławiu budynek. Szkołę zaprojektowano w linii zabudowy wąskiej ulicy i chcąc zapewnić w izbach lekcyjnych wystarczającą ilość światła, zastosowano wyższe niż zazwyczaj kondygnacje, natomiast sklepy usytuowano na najgorzej oświetlonym parterze. Gmach otrzymał lico elewacji frontowej z jasnej, żółtej cegły, bogato zdobionej glazurowanymi kształtkami w kolorze zielonym i brązowym. W głębi posesji wzniesiono także salę gimnastyczną z mieszkalną dobudówką. Architektura szkoły zdobionej sterczynowymi szczytami i portalami z wimpergami jest przykładem neogotyku nawiązującego do wzorców szkoły hanowerskiej. Autorami projektu byli czołowi architekci niemieccy - Richard Plueddeman i Karl Klimm. Budynek szkoły, pomimo toczącej się wojny, przetrwał do 1945 roku.Dopiero w czasie bombardowania miasta 1 kwietnia 1945 r. igigantycznego pożaru w następnym dniu, budynek uległ uszkodzeniu i zdewastowaniu. Szczególnie ucierpiały pomieszczenia na parterze. W gruzach legła północna część budynku. Zniszczone zostało otoczenie szkoły. Po częściowym remoncie gmachu szkolnego i odbudowie, ale bez skrzydła północnego, zlokalizowano tu Szkołę Podstawową Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, która później otrzymała Nr 51. Szkoła rozpoczęła pracę 1września 1949 r. W pierwszym roku pracy uczyło się w 12 oddziałach 361 dzieci. Kierowali nią w latach 1949-1953 kolejno:

* * Jadwiga Brzezińska

* * Alicja Makohowska

* * Julia Sarzyńska.